donderdag 12 maart 2009

Het zijn ook maar olifanten..

Toen de hoofdverzorger van de olifanten in de dierentuin van Emmen, de dag nadat hij zijn 45-jarige Annabel heeft moeten laten inslapen omdat Annabel dankzij een speels duwtje en een val in de slotgracht niet meer op haar eigen benen kon staan, bij het beste olifantvriendinnetje van Annabel kwam kijken, rook zij de geur van Annabel en besefte ze dat ze er niet meer was. Toen liet het beste vriendinnetje een snik horen en een traan lopen. Zeker geen krokodillentranen, maar echte -hele dikke- olifantentranen. Niet dat ik zo’n emotionele jongen ben, maar dit feitje ontroerde mij toch..

Ik zie plots een mooie viral-campagne voor Kleenex voor me. Ze mogen me bellen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten